ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΥΤΟΠΙΕΣ
Δύο λέξεις με τόσο συναφή σημασία , μα ταυτόχρονα τόσο απόμακρη .
Δυο λέξεις τόσο καθημερινές μας , μα συνάμα και άλλο τόσο δύσκολα αποδεκτές .
…Ουτοπία …
την χριζόμαστε πάντα στις άσχημες στιγμές μας η καλύτερα καταστάσεις ,
ως μέσο διαφυγής ... ,
… ως σκαλοπάτι για να μπορέσουμε να αναρριχηθούμε και πάλη μέσα στις
….αυταπάτες….
μας περιμένοντας μοιραία τον ήχο του ξεφουσκώματος του νέου νεφελώματος που δημιουργήσαμε .
Γιατί όμως πάντα να εκτίθουμε τις προσωπικότητες μας , με αυτόν τον βάναυσο και ατέρμον τρόπο ?
Γιατί να μην γκρεμίζουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο , αλλά αντιθέτως να τον θεμελιώνουμε ?
* υστερόγραφο
(παρόλα αυτά που γράφω αυτό τον καιρό είμαι καλά , εύχομαι όλοι μας )
posted by anorthografos @ 5:14 π.μ.
Comments: 3
